27, జులై 2011, బుధవారం

నేను Vs "బాషా" అనబడే ఓ ఆటోకారన్

"ఆటో రిక్షా" అంటే ఏమిటి అని డిక్షనరీని అడిగామనుకోండి  - మూడు చక్రాలు ఉండి, మోటారు ఇంజను మీద నడిచే బండి - లాంటి అర్ధాలు చెప్తుంది. కానీ పాపం ఆ డిక్షనరీకి తెలియనిదేమిటంటే - ఈ ఆటో రిక్షాలకి "Laws of Physics" వర్తించవు అని.. ఇంకా చెప్పాలంటే, వీటికి ఏ Lawలూ వర్తించవూ అని.

ఎక్కడో చదివిన గుర్తు.. బొద్దింక, ఎంత పెద్దదైనా సరే, 1.5మిల్లీమీటర్ల కంత/సందు చాలట అది దాక్కోడానికి/దూరి వెళ్లిపోవడానికి. అలాగే ఈ ఆటోవాళ్లు అనుకుంటారనుకుంటా.. ముందు చక్రం పట్టే ఖాళీ స్థలం ఉంటే చాలు, మిగతా బండి అంతా దానంత అదే దూరిపోతుంది.. అని.


                                   ****          ******


బాగా పేరొందిన మన ఒకానొక  బ్లాగ్వేత్త మద్రాసు (చెన్నయి) పట్టణంగురించి ఒకానొక సందర్భంలో ఇలా ప్రశంసించారు -


"మూడేళ్ళలో సంవత్సరానికి 10 చొప్పున 30 ఎండాకాలాలు చూసాను. మార్చ్, ఏప్రెల్, మే నెలలలో ఎవరైనా మద్రాసు కు పెళ్ళికో, బంధువుల ఇంటికో వచ్చారంటే సిక్కిం బంపర్ లాటరీ కొట్టినట్టే. దగ్గర్దగ్గిర 180 డిగ్రీ సెంటీగ్రేడ్ల ఉష్ణోగ్రతతో ఎంతో ఆహ్లాదంగా ఉంటుంది వాతావరణం. "

ఈయనే,  ఇంకో సందర్భంలో  అక్కడి ఆటోవాళ్లగురించి ఇలా ప్రస్తావించారు -


" If
మద్రాసు ఆటోవాడు = నీచ్, కమీనా, కుత్త్తా..
Then
బెంగళూరు ఆటోవాడు = ఇద్దరు మద్రాసు ఆటోవాళ్ళు "


                                   ****          ******


ఇప్పుడివి ఎందుకంటారా?. ప్రస్తుత సమయంలో మన కబుర్లు వీటిగురించేకాబట్టి.


అట్లాంటి పైన చెప్పుకున్నటువంటి ఘనచరిత్ర కలిగిన చెన్నయి నగరానికి విధి వక్రించి నేను చాలాసార్లు వెళ్లవలసివస్తూ ఉంటుంది.. అలాంటి సందర్భాలలో ఈ ఆటోలు/ఆటోవాళ్ల పాలిన పడాల్సివస్తూ ఉంటుంది.


ఇక్కడ ఆటోవాళ్లు.. మాయగాళ్లే కాదు.. మాటగాళ్లు కూడా.. వాళ్ల లాజిక్కులు అసలు నాకైతే ఎప్పటికీ అందవు.


ఎప్పుడో 10,12 ఏళ్లక్రితం ఒక 6 నెలలు చెన్నయిలో ఉద్యోగం వెలగబెట్టి, ఆకాలంలో చూసిన తమిళ్ సినిమాలద్వారా నేర్చుకున్న అరకొర భాషాప్రావీణ్యత నాది. దానితోనే వాడిని బురిడీ కొట్టించాలనుకుంటే ఎలా ఉంటుందీ..? "తాతకి దగ్గులు..", "హనుమంతుండి ముందు కుప్పిగంతులు.." లాంటి సామెతలు గుర్తొస్తున్నాయా?. నాక్కూడా డిటో.. డిటో.


వాళ్లతో నా అనుభవాల్లో కొన్ని మచ్చుతునకలు ... (అనువాదంతో)


(పగటిపూట)
నేను: ఏంటి తంబీ.. అంత ఎక్కువా?
ఆటో: చూడన్నా ఎంత ట్రాఫిక్కో..!(ట్రాఫిక్కుని చూపిస్తూ)


అదే కాస్త చీకటిపడ్డాక.. ట్రాఫిక్ పల్చగా ఉన్నప్పుడు..
ఆటో: నైట్ టైము చార్జెస్ అన్నా!


రెండు బ్యాగులతో స్టేషనులోంచి బయటకొస్తే..
ఆటో: లగేజీ ఉంది కదా అన్నా!


బ్యాగులు లేకుండా స్టేషనులోంచి బయటకొస్తే..
ఆటో: లగేజీ ఉన్నా లేకపోయినా అదే రేటన్నా.. నిన్ను తీసుకెళ్లినప్పుడు నీ లగేజీ కూడా తీసుకెళ్లాలిందే కదన్నా!


ఒకసారి ఏమయిందంటే ..
నేను: ఇక్కడినుండి డిల్లీ ఎంత దూరమో తెలుసా?
ఆటో: ఇల్లియే! (తెలియదు)


నేను: సుమారు 1700-1800 కిలోమీటర్లు
ఆటో: ..


నేను: మరి ఇక్కడినుండి, డిల్లీకి ఫ్లైటులో ఛార్జీ ఎంతో తెలుసా?
ఆటో: తెలియదు


నేను: ఎక్కువలో ఎక్కువ 4 వేలు (4 వేలుని గట్టిగా ఒత్తి పలుకుతూ..)
ఆటో: ..


నేను: అంటే, ఫ్లైటువాళ్లు కిలోమీటరుకి సుమారు 2.50 రూపాయిలు చార్జ్ చేస్తూ ఉంటే, నువ్వు 12కిలోమీటర్ల దూరానికి 180 రూపాయిలు అడుగుతున్నావు, అంటే కిలోమీటరుకి 15 రూపాయిలు. ఎక్కడైనా న్యాయంగా ఉందా?


ఇక్కడ నేను లోపల్లోపలే నా భుజాలు చరుచుకుని, బోల్డన్ని "శభాషో" లు చెప్పేసుకుంటున్నానన్నమాట..


కానీ..బయట సీను వేరేవిధంగా ఉంది. ఆ ఆటో అతను నన్ను ఒక వెర్రిబాగులవాడ్ని చూసినట్టు చూసి..


"అన్నా! నువ్వు ఫైల్ట్లో డిల్లీ వెళ్లేటప్పుడు ఎన్ని కిలోమీటర్లు టైర్లు నేలమీద ఉంటాయంటావ్?"
నేను: (మనసులో కొన్ని లెక్కలేసి) సుమారు 3,4 కిలోమీటర్లు.


ఆటో: మరి నువ్వు నా ఆటోలో 12 కిలోమీటర్లు వెళ్లినప్పుడు ఎన్ని కిలోమీటర్లు టైర్లు నేలమీద ఉంటాయీ?"
నేను: 12 కిలోమీటర్లు (అసలు లాజిక్కేమిటో ఊహించటానికి ప్రయత్నిస్తూ..)


ఆటో: మరి చూడు. 1700 కిలోమీటర్లలో 3 కిలోమీటర్లు నేలమీద ఉండేదానికి నువ్వంత ఇస్తున్నప్పుడు, మొత్తం జర్నీ అంతా నేలమీద చేసేదానికి నేను అడిగింది ఏమి తక్కువన్నా!!???


మీకేమన్నా అర్ధమయ్యిందా ఈ లాజిక్కు????


                                   ****          ******

అలా అని నేను అన్నీ జెల్లకాయలే తింటానని ఫిక్సయిపోకండి. అప్పుడప్పుడూ నేను కూడా మార్గదర్శిలో చేరతాను, కాసిన్ని జెల్లకాయలు ఇస్తాను..


నేను వెళ్లాల్సిన చోటికి మామూలుగా కంటే 50 రూపాయలు ఎక్కువ అడిగాడు.


ఆటో: పెట్రోలు రేట్లు పెరిగినాయి కదా అన్నా!
నేను: ఎంత పెరిగింది?
ఆటో: లీటరుకి 5 రూపాయలు


నేను: నీ ఆటో లీటరు పెట్రోలుకి ఎన్ని కిలోమీటర్లు వెళ్తుంది?
ఆటో: 20 కిలోమీటర్లన్నా!


నేను: అంటే, మనంవెళ్లాల్సిన 10 కిలోమీటర్లకి 2.50 రూపాయలే కదా ఎక్కువయ్యేదీ?
ఆటో: అన్నా..


మీరు చెప్పండి.. బాగా ఇచ్చానా?


సరే.. మనదసలే చాలా జాలి గుండె కదా.. 10 రూపాయలు ఎక్స్ట్రా ఇస్తానని చెప్పి ప్రయాణం కానిచ్చేసాను, అది వేరే విషయం అనుకోండి.


అయినా.. హన్నా!. వాడేమన్నా తనని తాను రజనీకాంత్ అనుకున్నాడా? బాషా అనుకున్నాడా?
బాషా సినిమాని ఒక్క తమిళ్లోనే చూసిన వాడికే అన్ని తెలివితేటలుంటే.. తమిళ్‌తో పాటు (ఈ వృత్తాంతం ఓ విధి వైపరీత్యం.. దీని గురించి ఇంకో సారి..) తెలుగులో, మరీ తిక్క రేగితే రెండు వారాలకోసారి సెట్ మాక్స్‌లో హిందీలో కూడా చూసే నాకు ఇంకెన్ని తెలివితేటలుండాలి?. హన్నా..!


అదండీ సంగతి!


ఇప్పుడు, ఇంత శ్రద్ధగా నా కబుర్లు విన్నందుకు మీకో బంపర్ ఆఫర్:


రజనీకాంత్ సినిమాలు జపనీస్ బాషలోకి డబ్ అవుతున్నాయికదా, అలాగే ఎప్పటికైనా 'బాషా' సినిమా ఇంగ్లీషులోకి డబ్ అవుతుంది అనే (అతి)ఆశతో ఒక ఔత్సాహిక గేయరచయిత ఇంగ్లీషులోకి డబ్ చేసిన "బాషా" పాట మీకోసం.. (courtesy: a fwd mail)

 తమిళ్ నుండి తెలుగు అనువాదగీతం:



మాతృకనుండి ఆంగ్లీకరణ:
I am autofellow autofellow
Four knowing route fellow
Justice having rate fellow
Good people mix fellow
Nice singing song fellow
Gandhi borning country fellow
Stick take means hunter fellow
Big people’s relation fellow
Mercy having mind fellow da
I am all poor’s relative fellow da
I am always poor people’s relative fellow da
Achak means achak only; Gumuk means gumuk only
Achak means achak only; Gumuk means gumuk only

Town become big, population become big
Bus expecting, half age over
Life become hectic in time, exist in corner of street
Ada eye beat means love coming they telling
You hand clap means auto coming I telling
Front coming look, this three-wheel chariot
Good come and arrive, you trust and climb up
Mercy having mind fellow da
I am always poor people’s relative fellow da
Achak means achak only; Gumuk means gumuk only
Achak means achak only; Gumuk means gumuk only

Mummy motherfolk, danger not leave
Heat or cyclone, never I never tell
There there hunger take means, many savoury
Measurement food is one time
For pregnancy I come free mummy
Your child also name one I keep mummy
Letter lacking person ada trusting us and coming
Address lacking street ada auto fellow knowing
Achak means achak only ; Gumuk means gumuk only
Achak means achak only ; Gumuk means gumuk only

14, జులై 2011, గురువారం

మా బొమ్మరిల్లులో నటరత్నాలు

రెండు వారాల క్రితం, బెంగళూరులో ఉండే మా తమ్ముడు ఆఫీసుపనిని (స్వామికార్యాన్ని) వారాంతంతో (స్వకార్యంతో) కలుపుకుని హైదరాబాదు వచ్చాడు. మా మరదలికి సెలవు కుదరకపోవడంతో తను రాలేకపోయింది.

ఆదివారంనాడు మధ్యాహ్నం భోజనాలు ముగించి, ఏవో కబుర్లలో పడితే, వేగుల (మా పిల్లలు) ద్వారా మా సినిమాహాల్లో (హోం థియేటరులో) ఏదో సినిమా ప్రారంభం కాబోతుందని సమాచారం అందింది. దాంతో సీను హాల్లోకి మారింది.

ఆనాడు ప్రదర్శించబడుతున్న చిత్రరాజం - అన్నపూర్ణావారి "తోడికోడళ్లు(1957)".

నేనేదో హోం థియేటర్ అని కాస్త ఎక్కువగా చెప్పాననుకుంటునారా?. లేదండీ బాబూ!. మేస్త్రీ సినిమాకి దానారావుగారుకి ఉత్తమనటుడుగా నంది అవార్డు వచ్చిందన్నంత పచ్చి నిజ్జం .

మా ఇంట్లో ఉన్నది నిజంగానే హోం థియేటరే!. కాకపోతే మా హోం థియేటరుకి అర్ధమయ్యే భాష ఒక్కటే.. తెలుగు.

అందులో ఆడే సినిమాల్లో రెండే రంగులు ఉంటాయి.. తెలుపు, నలుపు. దీనికి ఒకటో, రెండో మినహాయింపులున్నాయిలెండి. నాకు తెలిసినంతవరకూ మా ఇంట్లో ఉన్న లేటెస్టు సినిమా అంటే.. స్వాతికిరణమో, సీతారామయ్యగారి మనవరాలో. అది కూడా ఒకటి విశ్వనాథ్ సినిమా అవటంవలానూ, రెండోది ఏయన్నార్‌ది అవటంవల్లనూ..

(మా నాన్నగారు ఏయన్నార్‌కి వీరాభిమానిలేండి. ఒక యాంగిల్లోంచి చూస్తే, ఏయన్నార్‌లానే కనపడతారని స్టూడెంట్లు అనుకునేవారట. నా శ్రీమతి చెప్పింది. తనుకూడా ఒకప్పుడు ఆయన స్టూడెంటేలెండి. దీని గురించి మనమెప్పుడైనా తీరిగ్గా బ్లాగాడుకుందాం)

ఇక్కడో చిన్న ముందుమాట: చదువరులలో ఎవరైనా ఈ సినిమా చూసిఉండకపోతే (ఏదో.. నా అఙ్ఞానంతో ఇలా మాట్లాడాననుకుంటే నన్ను క్షమించెయ్యాల్సిందిగా మనవి), మాలా కుమార్‌గారి  కమ్మటికలలు లో చూడొచ్చు.

సరే! విషయంలోకి వస్తే.. మేమందరం మా మా ఉచితాసనాలని స్వీకరించి సినిమా మీదకి దృష్టి సారించాము. చూస్తూండగానే, "గాలిపటం గాలిపటం" పాట అయిపోయింది.

సుశీల ..అదేనండీ మన సావిత్రి ప్రవేశం. ఎక్కడి దొంగలు అక్కడే గప్‌చుప్!





...
...

సావిత్రి కన్నాంబని అడుగుతోంది, "మందులు వేసుకున్నావా అక్కయ్యా?" అని.

కమల ఏదో చెప్తోంది. అప్పుడు నా శ్రీమతికి గుర్తొచ్చింది, "అత్తయ్యా! మందులు వేసుకున్నారా?" అని అడిగింది మా అమ్మని.





వెంటనే, మా తమ్ముడు అందుకున్నాడు.. "అహా! సావిత్రి, కన్నాంబ" అని నా శ్రీమతిని, మా అమ్మని చూపిస్తూ. గట్టిగా నవ్వుకున్నాం.

ఇంతలో.. "కారులో షికారుకెళ్లే" పాట అయిపోయి, ఏయన్నార్, సావిత్రి మాట్లాడుకుంటుంటే మాతమ్ముడన్నాడు నా వైపు చూపిస్తూ "ఇడిగో నాగేశ్వర్రావు.." అని నావంక చూసి "నువ్వు కూడా అంతే కదరా.. డెలివరీలు, ప్రాజెక్టు డెడ్‌లైనులు, మంత్లీ రిలీజులు, క్వార్టర్లీ రిలీజులు అంటూ వీక్ డేసూ, వీకెండ్లూ అనిలేకుండా ఇల్లు పట్టించుకోకుండా తిరిగేస్తూ ఉంటావుకదా?" అన్నాడు.





నేను సిగ్గుపడి మెలికలు తిరుగుతుంటే .. మళ్లీ నవ్వులు.
...
...

కన్నాంబ చిన్న పిల్లాడిని పక్కన పడుకోబెట్టుకుని కధ చెప్తుంటే, మా తమ్ముడు మళ్లీ, మా బుడ్డిగాడి వంక చూసి, "ఇదిగోరా! ఇది నువ్వే!.."అన్నాడు.




నాయనమ్మ ఒళ్లో కూర్చున్న మావాడు "పో బాబాయ్!.."అంటూ ఆవిడ ఒళ్లోకి మరింత ముడుచుకుపోయాడు..
...
...

"నాన్న! ఇదిగో టిఫిను"అంటూ కూతురు పళ్లెం తీసుకొచ్చిపెడితే, "టిఫినేమిటమ్మా.. అన్నం తింటానుగా" అని ఎస్వీ రంగారావు అంటుంటే "ఇవాళ శనివారం కదా.. టిఫినే తింటావని చెప్పింది పిన్ని"అని కూతురంటే, "ఓహోహో! సుశీల చెప్పిందా.. అయితే సరే" అంటూ ప్లేటు అందుకుంటున్న ఎస్వీ రంగారావుని వేలితో చూపించి, అదేవేలితో నాన్నగారి వంకచూపించాడు తమ్ముడు ఆయన చూడకుండా.. మేమందరం చెయ్యి నోటికడ్డం పెట్టుకుని చిన్నగా నవ్వుకున్నాం, శబ్ధం రాకుండా.
(మా ఇంట్లో మావగారూ, కోడలు ఒక పార్టీలెండి).



"ఏడిశావులే! వెధవాయ్!" అన్నారు గంభీరంగా ఉండే నాన్నారు గుంభనంగా నవ్వుతూ. (మా నాన్నగారికి బాగా ప్రేమ కలిగితోనో, బాగా సంతోషం కలిగితేనో దానికి కారకుడైనవాడ్ని అలాగే అంటారు.ఈమాటంటే, చిన్నప్పుడు మాకు ఆరోజంతా పండగే! :-))

...
...

తనవంతు ఎప్పటికైనా వస్తుందనో, లేకపోతే సినిమాలోనూ, బయటా జరుగుతున్న రెండు సంఘటనల్లో పూర్తిగా invlove అయిపోవడంవల్లనో మా శశిరేఖ తన కారెక్టరుగురించి covenientగా మర్చిపోయింది. కానీ మా తమ్ముడ్ని అడిగింది "మరి నువ్వెవరు బాబాయ్?" అని.

అనుకోవడం ఆలస్యం..అరుగుమీద సావాసగాళ్లతో పేకాట ఆడుకుంటూ రేలంగి పాత్ర ప్రవేశం..



"ఇదిగోనమ్మా! ఇదే నేను" అన్నాడు తమ్ముడు కొద్దిగా ఇబ్బందిగా మొహం పెట్టి.

"నానమ్మా! బాబాయ్ చూడు.. ఎలా ఉన్నాడో" అని మా అమ్మాయి అంటుంటే అందరం గట్టిగా నవ్వుకున్నాం.

ఇంతలో రేలంగి పాత్రని ఆడిపోసుకుంటూ సూర్యాకాంతం పాత్ర ప్రవేశించింది. 



అప్పటిదాకా మా అమ్మ ఒళ్లో ముడుచుకునిపడుకుని ఉన్న మా బుడ్డిగాడు ఒక్కసారిగా పైకిలేచి "బాబాయ్! ఈవిడేనా పిన్నీ?" అని అడిగాడు చాలా అమాయకంగా..

కొన్ని సెకండ్లపాటు మేము ఎవ్వరం ఏమీ మాట్లాడలేదు..

అందరం తమ్ముడివంకే చూసాం..

వాడి మొహంలో రంగులు చకచకా మారాయి (చిన్నప్పుడు స్టేజి నాటకాల్లో మొహమ్మీద రంగులకాగితం చక్రం తిప్పినట్టు)

తమ్ముడు బుడ్డిగాడివంక చూసి, ఇంక ఒప్పుకోక తప్పదన్న నిజాన్ని ఒప్పుకుంటున్నట్టుగా "అవును నాన్నా! ఆవిడే మీ పిన్ని.." అని ఆముదంతాగినవాడిలా మొహంపెట్టి నావంక చూసి "మా ఆవిడ ఇక్కడలేదుగాబట్టి బతికిపోయానురాగానీ అన్నాయ్.. తను ఇప్పుడు ఇక్కడ ఉంటేనా.." అంటుంటే.. మేమందరం పొట్టలు చెక్కలు అయ్యేలా నవ్వుతుంటే, మావాడు మా పిల్లలిద్దరితోటీ "ఈ విషయం పిన్నికి చెప్పొద్దూ" అంటూ బ్రతిమిలాడుకునే ప్రయత్నాల్లో పడ్డాడు. :-)

9, జులై 2011, శనివారం

నమస్కారంలో 'అది' ఉందా?

మనలో చాలామంది చిన్నప్పుడు స్కూల్లో చదువుకునే రోజుల్లో మన ఉపాధ్యాయులు, పంతులమ్మలు స్కూలు భవనంలోగానీ, ఆవరణలో గానీ, ఆట స్థలంలోగానీ తారసపడితే వారికి వినమ్రంగా నమస్కరించేవాళ్లం.. అభివందనం చేసేవాళ్లం. ఇది స్కూలు ఆవరణ బయటగూడా కొనసాగుతూనే ఉండేది. అంటే గుళ్లో.. మార్కెట్లో.. బజారులో.. కొండొకచో సినిమా హాల్లో కూడా.. కదూ! :-)

ఆ తర్వాత కొన్ని రోజులకి (ఏళ్లకి), అంటే సుమారు 8,9 తరగతుల్లోకి వచ్చేసరికి పాదచర్యం (ఇదేదో బ్రహ్మచర్యంలా ఉంది .. అసలు ఇలాంటి పదం తెలుగులో ఉందా?!!!) అయిపోయి వాహనయోగం పడుతుంది.

అంటే ఏ 'యమహా'నో, 'పల్సరో' అనుకుంటున్నారేమో.. అలా అనుకుంటే మీరు ఆదిత్య 369 ఎక్కి 10,15 సంవత్సరాలు ముందుకు వెళ్లిపోయినట్టన్నమాట. అందువల్లచేత మీరు అలా వెళ్లిపోకుండా, నా కబుర్లని మాత్రమే వినాలని మనవి.

సరే విషయానికొస్తే.. ఇంకా గట్టిగా చెప్పాలంటే, "నూతన" వాహనయోగం అంటే వంశపారంపర్యంగా వస్తున్న "సైకిలు" మాత్రమే అని గ్రహించాలి. కొండొకచో కొందరు యువరాజులకి, అదృష్టజాతకులకి కొత్తసైకిలు కూడా సంభవించవచ్చు.

నమస్కారానికి, సైకిలుకి సంబంధం ఏమిటనుకుంటున్నారా?. అక్కడకే వస్తున్నా..

ముందు అనుకున్నట్టుగా మన ఉపాధ్యాయులు కనబడితే మనం వందనం చెయ్యాలని అనుకున్నాము కదా!. కాలినడకన ఉన్నన్నాళ్లూ దీనికి ఏమాత్రం సమస్యా ఉండేది కాదు. మరి ఇప్పుడు మనం సైకిలు మీద రివ్వుమని, తారజువ్వలా దూసుకెళ్లిపోతున్నామాయే!..

..అయితే మాత్రం ఏమిటి నీ సమస్య ఏమిటంటారా? చెప్తాను వినండి.

మనం సైకిలు మీద బజార్లో వెళ్తున్నాము. మన మాష్టారు అల్లంత దూరంలో కనబడ్డారు. అప్పుడేం చేస్తాం - బ్రేకులేసి సైకిలు ఆపి,దిగి, సైకిల్ని ఒక చేత్తో పట్టుకుని నడిపిస్తూ, "నమస్తే మాష్టారూ" అంటాం రెండో చేతిని గుండెలమీద వేసుకుని.. లేకపోతే ఇంకాస్త "పద్దతి"గా 'ఘరానా మొగుడు'లో చిరంజీవిలాగా.

అలా కాకుండా, మాష్టార్ని బాగా దగ్గరకి వచ్చినతర్వాతగానీ చూడలేదనుకోండి.. అయితే మాత్రం, మాష్టారు కనబడ్డప్పుడు నమస్కారం పెట్టాలి కదా?. అప్పుడు కొన్ని "ఫీట్లు" చెయ్యాలన్నమాట. అంటే, రెండు చేతులతో హాండిల్ బార్ని గట్టిగా పట్టుకుని, కుడికాలుని ఫెడల్ మీదనుంచి తీసి, సీటుమీదగా తీసుకొచ్చి ఎడమ ఫెడల్ మీద ఎడమకాలు దగ్గర పెట్టి .. (ఇదంతా జరుగుతున్నంతసేపూ సైకిలు వెళ్తూనే ఉంటుందన్న మాట).. ఇక్కడ రెండు చేతులూ busyగా ఉన్నాయి కాబట్టి, తల కొద్దిగా కిందకి ఒంచి "నమస్తే మాష్టారూ" అంటామన్నమాట..

ఇలా మనం ఎన్ని పిచ్చి చేష్టలు చేసినా, మన మాష్టారు/టీచరు Basicalగా Very Good Master/Teacher కాబట్టి, చిరునవ్వుతో మనకి ప్రత్యభివాదం చేసేవారు.

ఇంతకీ అసలు కబురు ఏమిటంటే -

నేను తెనాలిలో తాలూకా హైస్కూల్లో 8,9 తరగతుల్లో చదివేటప్పుడు మా తెలుగు మాష్టారు.. ఈయన అచ్చ'తెనుగు' మాష్టారు. రాగరంజితంగా పద్యాలు పాడేవారు. ఆయన గొంతులో మాధుర్యం ఉట్టిపడేది. ఆయన విశదీకరించి, విపులీకరించి చెప్పిన సంధులు, సమాసాలు, చందస్సులు నాకు ఇప్పటికీ గుర్తే!. ఎవరైనా మాష్టారు ఆ రోజు రావడంలేదని తెలిస్తే, మా తెలుగు మాష్టారు ఆ క్లాసు తీసుకోవడానికొస్తే బాగుండు అనుకునేవాళ్లం.. ఎందుకంటే, అలా వేరేవాళ్ల క్లాసు తీసుకోవడానికి వచ్చినప్పుడు ఆయన అసలు సిలబస్ కాకుండా వేరే వేరే పద్యాలు (పోతన భాగవతం అంతా ఈయనకి కంఠతా వచ్చని అనుకునేవారు) పాడి వాటి అర్ధాలు చెప్తుంటే ఆ పీరియడ్ అంత త్వరగా అయిపోయినందుకు తెగ బాధపడేవాళ్లం.

మళ్లీ నమస్కారంలోకి వచ్చేస్తే.. ఈ తెలుగు మాష్టారు, ఎవరైనా ఎప్పుడైనా మాష్టారికి 'నమస్కారం మాష్టారూ' అని 'విష్' చేస్తే చిరునవ్వుతో "ఒరేయ్! నమస్కారంలో 'మస్కా' ఉంటుందిరోయ్" అనేవారు. మేము నవ్వుకునేవాళ్లం..

మొన్నీమధ్యన ఒక పెళ్లికి తెనాలి వెళ్లినప్పుడు మాష్టారు అక్కడ కనపడితే, వెళ్లి పలకరించాను. పెద్దవయసువల్లగాని, వందల్లో శిష్యగణం ఉండడంవల్లగానీ నన్ను గుర్తించలేకపోయినా ఆసక్తిగా నా బాగోగులు, ఉద్యోగవివరాలు తెలుసుకుని ఆనందించారు.

ఇంతలో మా  ఘటోత్కచుడు పరిగెత్తుకుంటూ నా దగ్గరకి వచ్చేసరికి వాడిని మాష్టారికి పరిచయం చేస్తూ, "తాతగారికి నమస్తే చెప్పు" అన్నాను. వాడు మరీ బుద్ధిగా "నమస్కారం తాతగారూ" అంటూ ఆయన కాళ్లమీదపడి పాదాభివందనం చేసాడు.

ఆయన వాడిని పైకి లేపి ఒళ్లో కూర్చోపెట్టుకుంటే, నేను చిన్నగా నవ్వుతూ చిన్నప్పుడు మేము "నమస్కారం" చేస్తే ఆయన ఏమనేవారో గుర్తుచేసుకుంటున్నట్టుగా ఆయనతో అన్నాను.

ఆయన దానికి అవునన్నట్టుగా పెద్దగా నవ్వి, ఒళ్లో కూర్చున్న మావాడి తల నిమురుతూ, "కానీ ఈ నమస్కారంలో ఏ 'మస్కా' లేదు నాయనా!. ఇందులో 'కారం' మాత్రమే ఉంది. నువ్వు చెప్పినమాట విని ఆచరించిన వీడికి నీపై ఉన్న మమకారం ఉంది.. పెద్దల్ని గౌరవించాలి అన్న మన సంస్కృతీ నుడికారం ఉంది." అని వాడి శిరస్సు మీద చెయ్యి ఉంచి "శతమానం భవతి శతాయుః .." అని ఆశీర్వదిస్తుంటే నా మనసు ఆనందంతో ఉబ్బితబ్బిబ్బయింది.

మరి మీరేమంటారు?....