.. అంటే "పనికిరాని కబుర్లు" అని కాదు. అలా అని పనికొచ్చే కబుర్లు అని కూడా కాదు. గతవారం కారు సర్వీసుకెళ్లడమ్మూలాన పుట్టిన కబుర్లు.. "కారు" లేని కబుర్లు. బే"కారు" కబుర్లు. అదన్నమాట! :)
**************** ***************
ఇక్కడో చిన్న ముందుమాట..
మనముండే స్ఠలంలో/ఏరియాలో/పేటలో ఎండ విరగకాస్తూ ఉంటుంది, కానీ పక్కపేటలో ఉండే మనవాళ్లకి ఫోను చేస్తే అక్కడ కుంభవృష్టిగా వర్షం పడుతూఉందంటారు. భాగ్యనగరవాసులకి ఇది చాలావరకు అనుభవంలో ఉన్న సంగతే!. ఇది వేరే ఊళ్లల్లో కూడా నిజమవ్వొచ్చుగాక!, అక్కడ అంత పట్టింపు లేకపోవచ్చుగాక!. కానీ మన ఆఫీసు ఊరికి ఓ చివర ఉండి, మన ఇల్లు ఇంకో చివరన ఉంటే గనక ఇది పెద్ద సంగతే!.
సరే, విషయానికొస్తే.. కారులేదని చెప్పానుగా!. ఆరోజు ద్విచక్రవాహనమ్మీద ఆఫీసుకి వెళ్లాను. సాయంత్రం ఆఫీసు దగ్గర బయలుదేరినప్పుడు అక్కడ ఆకాశం చాలా నిర్మలంగా, ప్రశాంతంగా ఉంది. ముందు చెప్పుకున్నట్టుగా ఏనిమిషానికి ఎక్కడ ఎలా ఉంటుందో తెలియదు కాబట్టి, సాధ్యమైనంత తొందరగా ఇంటికి చేరుకోవాలని అనుకుంటూ ప్రయాణం మొదలుపెట్టాను.
ఒక ఏరియాలోకి వచ్చేసరికి, అల్లంతదూరంలో నాలుగు రహదారుల కూడలిలో నాకు గ్రీన్ సిగ్నల్ కనబడుతోంది. ఎలాగూ సిగ్నల్ దగ్గరకి వెళ్లేసరికి అది ఎరుపులోకి మారటం ఖాయం కాబట్టి, నా బండి వేగాన్ని తగ్గించాను. అనుకున్నటుగానే, సిగ్నల్ ఎరుపులోకి మారింది. నేను బండిని ఆపాను. నా ముందు రెండు వరసల్లో మరి కొంత మంది ద్విచక్రవాహనచోదకులు ఆగి ఉన్నారు.
నేను చాలా తీవ్రంగా సిగ్నల్‌కేసే చూస్తున్నాను. కాసేపటికి సిగ్నలు ఆకుపచ్చలోకి మారింది. కానీ నా ముందున్న రెండువరసల ద్విచక్రవాహనచోదకులు కదలడంలేదు. నేను హారన్ కొట్టాను. ఇంతలో నావెంక ఉన్నవాళ్లు కూడా హారన్ కొట్టడం మొదలుపెట్టరు. నేను వెనక్కి తిరిగి ముందువాళ్లు కదలడంలేదన్నట్టు సైగ చేసి, మళ్లీ గట్టిగా, అసహనంగా హారన్ కొట్టాను.
అప్పుడు నా ముందు వరసలో ఉన్న ఒకతను "నువ్వెళ్లాలంటే పక్కనుండి వెళ్లు" అన్నట్టుగా చేత్తో సైగ చేసాడు. తనబండి ఏమన్నా ఆగిపోయిందేమో అనుకుంటూ అతన్ని దాటుకుని ముందుకువెళ్తే ముందువరసలో అతను కదలడే?. మళ్లీ హారన్ కొట్టాను. ఆ ముందు వాడు నావంక కాస్తంత చిరాగ్గా చూసి కొద్దిగా దారి ఇచ్చాడు.
ఆకుపచ్చ సిగ్నలు పడ్డా కదలని వాళ్ల అజ్ఞానానికి నవ్వుకుంటూ నా బండి వేగాన్ని పెంచబోయిన నాకు, ఎవరెంత జ్ఞానులో వెంటనే అర్ధమయ్యి "కస్స్.." మని బ్రేకు వేసి బండిని ఆపాను.
ఎందుకంటే..
నాకు ఎదురుగా కనబడుతున్న ఆకుపచ్చ లైటు వెలుగుతున్న సిగ్నలు స్థంభం మొదలుకుని మేము వెళ్లాల్సిన దారి అంతా కుండపోతగా వర్షం పడుతోంది మరి!!!!
విచిత్రంగా, మేము నిల్చున్నచోట ఒక్క వర్షపు చినుకు కూడా లేదు. ఎవరో గీతగీసినట్టుగా,మేఘాలకి గోడ కట్టినట్టుగా సిగ్నల్‌కి ఆవతలపక్కనే వర్షం పడుతోంది.!!!
అలా రెండు సిగ్నళ్లు గడిచేసరికి ఆటోవాళ్లకి, కార్లవాళ్లకి, బస్సులవాళ్లకి అసహనం పెరిగిపోయింది. వాళ్లకి దారి ఇచ్చి, వర్షం ఓ మాదిరిగా శాంతించి మేము బయల్దేరేసరికి 7,8 ఆకుపచ్చ సిగ్నళ్లకోసం ఎదురుచూడాల్సొచ్చింది ఆరోజు..!
**************** ***************
**************** ***************
పై సంఘటన జరిగిన తర్వాత రోజు రిస్కు ఎందుకులే అని, ఆరోజుకి బాషా (ఆటోవాలా)ని ఉధ్ధరిధ్ధామని నిర్ణయించుకున్నాను. సరే, ఉదయం అలాగే ఆటోలో ఆఫీసుకి వెళ్లిపోయాను.
సాయంత్రం, ఆఫీసునుండి బయటపడేసరికి సన్నగా తుంపరలు పడుతున్నాయి. రోడ్డు మీదదాకా వచ్చి ఆటో గురించి ఎదురుచూస్తున్నాను. ఆటోలు వస్తున్నాయి, పోతున్నాయి.. వచ్చినవాటిలో అంతకుముందే జనాలు ఉండడంతో కొన్ని ఆటోలు ఆగకపోతే, ఒకటో రెండో ఖాళీ ఆటోలు నాదగ్గరకొచ్చి ఆగి, నేనెళ్లాల్సినచోటు పేరు చెప్పేసరికి రామంటూ తుర్రుమన్నాయి.
ఈలోపల వర్షం పెద్దదవుతోంది. చుట్టుపక్కలెక్కడా తలదాచుకునే స్థలం కనబడలేదు. "తాదూరకంత లేదు.." అన్నట్టు భుజమ్మీద లాప్టాప్ అనే డోలొకటి!.
ఇక లాభంలేదు. ఇప్పుడు ఏ ఆటోవాడు వచ్చినా వాడు ఎక్కడదాకా తీసుకెళ్తానంటే అక్కడదాకావెళ్లి, కావాలంటే అక్కడనుండి వేరే ఆటో మాట్లాడుకుని ఇంటికి వెళ్లాలని నిర్ణయించుకున్నాను.
ఇంతలో.. ఏదేవుడో వరమిచ్చినట్టుగా నాకు ఓ పది అడుగులదూరంలో ఓ ఆటో ఆగింది. అందులో ఉన్న జనాలు దిగి ఆటో అతనికి డబ్బులు ఇచ్చి వెళ్లిపోతున్నారు.
నేను ఆటోకి, ఆటోలోంచి దిగినవాళ్లకి ఎదురుగా వడివడిగా అడుగులువేసాను. ఆటోలోంచి దిగినవాళ్లలో ఒకతను నావంక చూస్తూ కాస్తంత వెటకారంగా నవ్వినట్టనిపించింది. వేరే సంధర్భంలో అయితే నేనుఎలా ప్రవర్తించి ఉండేవాడినోగానీ ఆ సమయానికి పెరుగుతున్న వర్షంలో ఆటోని అందుకోవడమే నా ధ్యేయంగా సాగుతున్న నన్ను ఆవెటకారం నవ్వు ఏమీ చెయ్యలేకపోయింది.
నేను ఆటోదగ్గరకి వచ్చేసరికి ఆటోవాలా ఏదో అంటున్నాడు. అతను ఎటువైపు వెళ్తుంటే నేను కూడా అటే వెళ్లాలని ముందే నిర్ణయించుకుని ఉండడంవల్ల, "నేనూ అటే వస్తాను పద" అంటూ లోపలకి ఎక్కబోయాను. కానీ అతను ఖంగారుగా చేతులూపుతూ ఏదో చెప్తున్నాడు. ఇంక అతను ఏమి చెప్తున్నాడో నాకు వినక తప్పలేదు.
"ఏమిటీ" అని రెట్టించి అడిగాను.
అతను చూపుడువేలు, మధ్యవేలు కలిపి V ఆకారంలో పెట్టి అంటున్నదేమిటంటే"భాయిసాబ్! ముఝే అర్జెంట్ నంబర్ 2 జానా హై. ఇసీలియే ఉన్ లోగోంకో భీ ఉతార్ దియా" (అన్నా! నేను అర్జెంటుగా నంబర్ 2 కి వెళ్లాలి. అందుకనే వాళ్లని కూడా దింపేసాను).
అది నాకు పూర్తిగా అర్ధమయ్యేలోపే, గన్నులోంచి బయటకి వచ్చిన బుల్లెట్టులాగా, వింటిని విడిన బాణంలాగా ఆటోతో సహా మాయమైపోయాడు.
అప్పుడు తెలిసింది నాకు ఇందాక అతని వెటాకారపు నవ్వుకి అర్ధం..
.. ఇంగ్లీషులో ఏదో అంటారు చూడండీ.. Shit Happens..!!!.. అచ్చం ఇలాగే! :(
